Жыхарам нашага горада добра вядома гэтая рачулка, а многія з нас купаліся ў Пячэрскім вадасховішчы, створаным на Дубравенцы, ці гулялі па берагах рачулкі ў зоне адпачынку ля гасцініцы «Магілёў». Часта рыбакоў можна пабачыць і ў вусці Дубравенкі ля Замкавай гары (плошча Славы, парк імя Горкага – рэд.). Дубравенка, дарэчы, вядомая і тым, што вясной 1942 года прарвала чыгуначны насып – і 15-метровая хваля – так званае Магілёўскае цунамі – стала прычынай смерці соцень людзей… Але ж дзе пачынаецца гэтая рачулка?
Калі верыць карце і Вікіпедыі, рака, даўжыня якой каля 18 км, пачынаецца каля вёскі Сафіеўка Палыкавіцкага сельсавета. Дарэчы, яшчэ 100 год таму Дубравенка быццам бы ўяўляла сабой даволі шырокую і паўнаводную раку. Паколькі займаюся бегам на доўгія дыстанцыі, часта на трэніроўках бегаю па ваколіцах Магілёва. Калі павярнуў са Шклоўскай шашы на вёску Гаі, то каля помніка батальёну міліцыі капітана Уладзімірава прабягаў праз мост, пад якім і павінна была працякаць Дубравенка.
Са здзіўленнем заўважыў, што ракі пад мостам няма! Ёсць невялікая лужына, далей праглядаецца рэчышча ракі, але вады ў ім ужо ў сярэдзіне мая няма! Крыху далей за мостам – возера, пасля якога зноў ідзе сухое рэчышча, у якім дзе-нідзе бачныя лужыны.
Такім чынам, ад вёскі Сафіеўка да вёскі Гаі – а гэта павінны быць першыя 5 кіламетраў ракі Дубравенкі! – вады ў рэчышы ракі няма. Пастаянная плынь, хутчэй за ўсё, пачынаеца ў ваколіцах вёскі Старое Пашкава: там ёсць забалочаныя ўчасткі з вадой, пасля якіх з’яўляюцца першыя вадасховішчы ля вайсковай часткі. Там, дарэчы, трэніруюцца вадалазы.
Крыху далей – Пячэрскае возера, створанае на Дубравенцы. Там ужо багата вады, а далей Дубравенка працягвае свой шлях да самага вусця. Таму, на маю думку, нашым географам трэба перагледзець інфармацыю пра вытокі Дубравенкі. Паколькі цяпер рака пачынаецца фактычна на ўскраіне Магілёва, зрабіць гэта будзе даволі лёгка.
